نام این محصول پلی پروپیلن (PP) و
فرمول شیمیایی آن
–[CH2-CH(CH3)]n– میباشد.
پلیپروپیلن یک بسپار گرمانرم میباشد که در یک بازه گسترده از کاربردها شامل فیلم و ورق،
قالبگیری دمشی، قالبگیری تزریقی،
بستهبندی غذایی، نساجی، تجهیزات آزمایشگاهی و پزشکی، لوله، کاربردهای صنعتی و ساختمانی و
اجزاء خودرو مورد استفاده قرار
میگیرد. علاوه بر این، بسپار تولیدشده از تکپار پروپیلن به طور معمول در برابر حلالهای
شیمیایی، بازها و اسیدها مقاوم
میباشد. کد مشخصه این بسپار میباشد.
مولکول پروپیلن دارای ساختار شیمیایی نامتقارن میباشد.
پلی پروپیلن دارای سه پیکربندی فضایی مختلف میباشد که عبارتند از ایزوتاکتیک (iPP)،
سیندیوتاکتیک (sPP) و اتاکتیک
(aPP).
بعضی ملکولها تمایل دارند که به شکل مارپیچی دربیایند، این مارپیچها یک به یک در کنار
هم قرار میگیرند و مقاومت
پلیپروپیلن معمول را ایجاد میکنند.
iPP تجاری شده دارای خصوصیات متنوعی میباشد که موجبات استفاده گسترده آن را به خصوص در
صنعت پلاستیک و الیاف فراهم آورده
است. یکی از مهمترین خصوصیات این ماده نسبت به بسپارهایی نظیر پلی آمیدها عدم جذب رطوبت
در آن میباشد.
پلی پروپیلن , یکی از پرمصرف ترین پلیمرهایی است که تولید جهانی آن در سال 2003 به حدود
35.8 ملیون تن رسید.
بیشترین تقاضا در صنایع تولید وسایل تقویت شده با الیاف , تولید نخ فیلامنتی , تزریق
پلاستیک و تزریق بادی است.
قیمت نسبتاً ارزان تکپار پروپیلن در مقایسه با تکپارهای دیگر بسپارها
قیمت پايينتري دارد.